Wieś Bobrówka leży w północnej części Gminy Laszki. Geograficznie należy do Kotliny Sandomierskiej i Doliny Sanu - część gruntów wsi Bobrówka i praktycznie całość zabudowy możemy zaliczyć do Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, do Garbu Jaworowskiego. Sołectwo Bobrówka przecina potok Motwica, przez wieś biegnie linia kolejowa relacji Munina - Bełżec ze stacją w Bobrówce.
Wieś Bobrówka zajmuje powierzchnie 6,94 km2, zamieszkuje ją 490 osób. Tereny wsi Bobrówka od strony zachodniej są równinne, przechodzące w pofałdowane, z niewielkimi wzniesieniami, ok. 200 - 220 m. n.p.m. Gleby w sołectwie należą do gleb średnich i dobrych, zdarzają się również gleby lekkie - piaszczyste, szczególnie w części północno-wschodniej.
Pierwsze wzmianki dotyczące wsi Bobrówka pochodzą z 1594 r., z aktu podziału dóbr pomiędzy córki Jana i Zofii Kostków - Annę, wydaną za księcia Aleksandra Ostrogskiego i Katarzynę, poślubiona Adamowi Sieniawskiemu. Najprawdopodobniej Bobrówka powstała ok. I poł. XVI w na obszarze dotąd nieskolonizowanym, zapewne po wykarczowaniu lasu (na co wskazuje nazwa oraz położenie wsi na pograniczu większego kompleksu leśnego).
W następnych latach i wiekach losy wsi Bobrówka będą nieodłącznie związane z dziejami "klucza wysockiego". Po śmierci Anny Ostrogskiej, właścicielki tych ziem, dobra przypadały kolejno Zamoyskim, Sobieskim, Sieniawskim, Czartoryskim, którzy starali się je chronić a następnie ratować od zniszczeń nie kończących się najazdów obcych wojsk w burzliwym XVII wieku. W 1734 r. w Bobrówce wzniesiono cerkiew filialną, należąca do parafii grecko-katolickiej w Makowisku. W 1772 r. Bobrówka, wraz z okolicą, dostała się w zabór austriacki by w 1918 roku powrócić do odnowionego państwa polskiego. Od 1913 roku we wsi działała szkoła jednoklasowa, a od 1905 roku funkcjonował także urząd pocztowy, z telegrafem na dzisiejszej stacji kolejowej. Wspomniana kolej pojawiła się w Bobrówce w latach 80-tych XIX wieku łącząc Jarosław z Lubaczowem. Miało to istotne znaczenie gospodarcze, nie tylko dla samej Bobrówki, ale także dla całego regionu. Po latach spokoju dwudziestolecia międzywojennego powrócił okres zniszczeń z kilkakrotnie przechodzącymi przez te tereny liniami frontu.
W powojennej Polsce wieś Bobrówka rozwijała się w oparciu o działające tu zakłady pracy, z których największym był Państwowy Ośrodek Maszynowy (POM) zatrudniający ponad 400 osób. Prężnie działały GS SCh w Laszkach z piekarnią przy stacji PKP oraz Zakłady Przeróbki Wikliny. Przy stacji PKP działała składnica Lasów Państwowych. Zakłady te przyczyniły się w dużym stopniu do rozwoju wsi Bobrówka i całej Gminy Laszki. W latach 80-tych XX w. do w/w zakładów dołączyła "Agroma" Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Handlu Sprzętem Rolniczym, która funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Przy POM utworzono Bazę Zaopatrzenia i Zbytu oraz Wytwórnię Mas Bitumicznych. Po zmianach społeczno-gospodarczych w naszym państwie, w miejscowości Bobrówka funkcjonują:
Składnica Lasów Państwowych i Wytwórnia Mas Bitumicznych zaprzestały działalności.
Wieś Bobrówka posiada 62,00 ha pastwisk mienia wiejskiego oraz 33,5 ha lasów i gruntów zalesionych. Przy byłym POM Bobrówka zlokalizowane są podziemne zbiorniki na materiały pędne.
Zabytki sołectwa Bobrówka: