Wieś Laszki leży w środkowej części Gminy Laszki. Rzeźba terenu równinna, lekko pofałdowana, wysokości ok. 180 – 218 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem jest tzw. Złota Górka znajdująca się w części północnej wsi. Przez wieś przepływa Potok Laszkowski, natomiast na południowych obrzeżach – rzeka Szkło, której źródła są na Roztoczu Lwowskim na Ukrainie, natomiast ujście do rzeki San znajduje się w miejscowości Wysocko. Wieś zajmuje powierzchnię 21,17 km² zamieszkaną przez ok. 1827 osób. Lasy zajmują powierzchnię 29,5 ha, mienie komunalne (pastwiska wiejskie) zajmują powierzchnie 38,4 ha.

Najstarsza informacja źródłowa o miejscowości Laszki pochodzi z 1387 r. Pierwszym właścicielem Laszek był Jan z Tarnowa herbu Leliwa, natomiast ostatnim właścicielem dóbr Wysockich i majątku w Laszkach był Stefan Zamoyski. W latach 1665 – 1696 właścicielem dóbr Wysockich, poprzez małżeństwo z Marią Zamoyską, wdową po Janie Sobiepanie Zamoyskim, był Jan Sobieski – późniejszy Król Polski.

Obecnie w Pałacu w Wysocku mieści się Dom Pomocy Społecznej, a w domu Rządcy majątku – Świetlica Wiejska w Laszkach. Trasa z Wysocka przez Moszczony do Kościoła w Laszkach stanowi dawną Aleję Lipową i Jesionową. W latach 1939 – 1941 teren wsi Laszki jak i całej Gminy był włączony do Rosji Sowieckiej a Laszki były powiatem. Z tego okresu zachował się budynek Rejonu – obecnie siedziba Urzędu Gminy Laszki. Podczas II wojny światowej z terenu wsi i Gminy wysiedlono ludność pochodzenia ukraińskiego, a na ich miejsce przesiedlono ludność z okolic Lwowa i Rzeszowa.

Zabytki sołectwa Laszki:

• Kościół Katolicki p.w. św. Zofii i Szczepana - wybudowany w 1907 r. staraniem Zamoyskich. W podziemiach Kościoła znajduje się krypta nagrobna Zamoyskich. Kościół w stylu neogotyckim, w środku ołtarz w formie tryptyku, zaprojektowany przez Bogdana Trefera z Krakowa a wykonany przez Wojciecha Bobera, oraz zabytkowa chrzcielnica. Początki Parafii w Laszkach sięgają 1469 roku.
• Cmentarz Katolicki – na którym znajdują się zabytkowe nagrobki, m.in.. powstańca 1863, grobowce Janiszewskich, Niewczaszyńskich oraz groby miejscowych żołnierzy i członków Ruchu Oporu.
• Cmentarze Grecko-Katolickie (stary i nowy) – położone we wschodniej części; nowy- przy ruinach cerkwi, przed cmentarzem znajduje się Krzyż posadowiony z okazji zniesienia pańszczyzny; stary – przy drodze w kierunku Korzenicy. Oba cmentarze już są uporządkowane.
• Budynki prywatne pochodzące z przełomu XIX/XX w. (nr 158, 164, 255, 288, 297, 309, 319, 333)