Wieś Wysocko leży w zachodniej części Gminy Laszki. Geograficznie należy do Kotliny Sandomierskiej i Doliny Sanu. Rzeka San jest zachodnią granicą wsi Wysocko i Gminy Laszki. Przez teren wsi przepływa rzeka San, jej prawobrzeżny dopływ rzeka Szkło. Od strony południowej granicą wsi jest starorzecze rzeki Szkło.
Wieś Wysocko zajmuje powierzchnię 11,17 km² i zamieszkuje ją 670 osób. Teren równinny, ok. 172 -200 m n.p.m. Gleby we wsi należą do gleb średnich i dobrych (gleby ilasto-pyłowe, iły, mady) Tereny należące do gminy Laszki – mienie wiejskie wsi Wysocko, pastwiska, grunty orne, nieużytki, powierzchnie pod wodą zajmują 93,5 ha. Pas terenów wzdłuż rzeki Szkło i San są terenami o dużych zasobach piasku i żwiru.
Miejscowość Wysocko przedzielona jest na dwie części przez przepływającą rzekę Szkło. Z lewej strony leży przysiółek Wysocko Osada (zabudowania byłego folwarku Zamoyskich, późniejszego gospodarstwa rolnego PGR) oraz resztki przysiółka „Korea”. Z prawej strony leży część zasadnicza wsi Wysocko z Pałacem Zamoyskich (obecnie PDPS) oraz przysiółek „Węgry”. Wieś Wysocko jest wsią rolniczą z przewagą gospodarstw indywidualnych.

Pierwsze wzmianki o m. Wysocko pochodzą z 1447 r., choć wieś istniała już wcześniej. Pierwszym właścicielem Wysocka był Jan z Tarnowa herbu Leliwa, ostatnim – hrabia Stefan Zamoyski. W Pałacu w Wysocku mieszkała królowa Maria Kazimiera Sobieska, częstym gościem był król Jan III Sobieski. W czasie bytności dworu królewskiego Wysocko stawało się czasowo stolicą kraju, między innymi tu przebywał poseł króla Francji. Dobra Wysockie na krótko przeszły we władanie Rakoczego, a od 1712 r. były własnością Adama i Elżbiety Sieniawskich, a następnie familii Czartoryskich. W latach 40-tych XIX w. dobra Wysockie nabyła rodzina Zamoyskich. W latach 1939-1941 w Pałacu kwaterowali Rosjanie a graniczną rzeką była rzeka San. Od końca II wojny światowej pałac jest siedzibą PDPS podległego Staroście Jarosławskiemu. Część ludności z terenu Wysocka wysiedlono w latach 1945-1947 w czasach wysiedleń ludzi pochodzenia ukraińskiego, do Wysocka przesiedlono nowych mieszkańców

Zabytki sołectwa Wysocko

• Zespół Pałacowy, którego właścicielami byli Sieniawscy, Czartoryscy, Zamoyscy. Obecny Pałac pochodzi z lat 20-tych XVIII wieku wg projektu Giovanniego Spazzio. Pałac oddano do użytku w latach 1733-34 za czasów Zofii z Sieniawskich Denhoffowej.
• Aleja Lipowa – z czasów Jana III Sobieskiego, prowadziła od Pałacu w Wysocku do klasztoru w Moszczanach, wzdłuż starorzecza rzeki Szkło a dalej przechodziła w Aleję Jesionową prowadzącą aż do kościoła w Laszkach.
• Murowana Oficyna w Zespole Pałacowym z przełomu XIX i XX wieku, odremontowana w latach 90-tych ubiegłego stulecia.
• Kuźnia (obecnie w stanie ruiny) – murowana, pochodząca z XIX wieku wraz ze stajnią z tego okresu. Według legendy to właśnie w tym miejscu król Jan III Sobieski kazał podkuć konie ruszając na odsiecz Wiednia.
• W skład zespołu dworskiego wchodzi także murowana kaplica z 1883 roku oraz piwnica pałacowa z XVII wieku wykorzystywana ongiś jako areszt.
• Park Dworski romantyczny rozciągający się od strony południowej, założony w XVII wieku i powiększony w wieku następnym. W parku znajduje się kamienny obelisk z 1883 roku.
• Cerkiew Greckokatolicka z 1889 roku, obecnie użytkowana jako kościół katolicki. Cerkiew murowana, odremontowana w latach 1991-1993.
• Zabytkowa studnia wiejska i drewniany dom wiejski (nr 5).